Bij de expo 225 KASK, 175 BIB, 150 SAMWD, die plaatsvond voorjaar 2025, kan je genieten van boeiende interviews met persoonlijke verhalen en anekdotes. Deze interviews bieden een unieke kijk op het leven binnen de instellingen doorheen de jaren.
225 jaar KASK:
Martin Opalfvens:
"Na een tijd vroeg directeur Hugo Van Beveren aan ons moeder of ik model wou staan. Er waren geen centen voor een model. Mijn moeder kon er zich wel iets bij voorstellen. Er werd verzekerd dat het met zwembroek aan zou zijn. Zo ben ik daar ingerold en tot mijn 14 ben ik model geweest in zowel de teken-, schilder- en beeldhouwklas. Dat was toch drie tot vier uren stilzitten, niet gemakkelijk voor een kind!"
Chantal Perdaens:
"Guy Boucher had wel goede ideeën. Hij heeft hier eens een kamer ineen geknutseld. Dat was precies een cabine van een capsule. Daar is dan een video van gemaakt. Een anekdote daaraan gekoppeld is die van mijn blazer die ik kwijt was. Hij riep mij op een dag om te komen kijken naar zijn cabine. Ik zag toen dat hij mijn blazer had gebruikt. Die was mee grijs gespoten. Hij vond dat die mooi paste bij zijn capsule. Ik was wel mijn blazer kwijt. Dat is blijven meegaan …"
Gustaaf Tollit:
"Je hebt triggers nodig om een weg in te slaan. Bij mij was dat de ontmoeting met een schilder die 'en plein air’ werkte en de geur van olieverf."
Carla Heuvinck:
"Ik zou het heel jammer vinden moest de academie ooit in Dendermonde verdwijnen. Dat hoort bij Dendermonde. Dendermonde is Dendermonde niet zonder de academie."
175 jaar BIB:
Laurens De Nil:
"Een bibliotheek is meer dan een bibliotheek! De essentie van de bibliotheek zijn de boek niet. Het is toegang geven tot een derde ruimte. Je hoeft hier geen pintje te kopen. Je bent hier gewoon welkom. De bibliotheek is vaak open. Je kan hier afspreken met je lief. Je hoeft zelfs geen lid van de bibliotheek te zijn. Het is een open plaats in Dendermonde met gratis wifi. Die toegankelijkheid is ongelooflijk belangrijk. Het is belangrijk dat de samenleving dit soort plaatsen in stand blijft houden!"
Hilde Huybrechts:
"Voor mij was dat een fantastische tijd, die bibliotheek! Ik heb hier 32 jaar gewerkt. Ik ben begonnen in 1986. Dat was mijn tweede thuis."
Katrien De Smet:
"Ik ben hier al naar heel veel verschillende dingen geweest: lezingen en tentoonstellingen. Wat me persoonlijk geraakt heeft, was de aandacht voor ‘Wereldlichtjesdag’ omdat het mij zelf aangaat. Ik vind het belangrijk dat er bepaalde taboes doorbroken worden en dat er bepaalde thema’s bespreekbaar worden gemaakt."
Veerle Impens:
"Ik stond ginds in de oude bib één avond in de week in de muziekafdeling, elke maandagavond. Daar kregen we vragen die je niet voor mogelijk houdt. ‘Mil De Vis’, dat was dan Miles Davis, en Barry Wiet, werd ook naar gevraagd, en Jaja Condios bijvoorbeeld."
Herman Poppe:
"Het is een ontmoetingsplek. Er is toch veel eenzaamheid onder mensen, als koppel kom je graag misschien eens in een andere omgeving, de sociale contacten, u niet alleen voelen. Verder ook de input van boeken en kranten. Het is mij ook opgevallen dat een bibliotheek niet alleen maar boeken, cd’s en kranten is maar dat er ook heel wat activiteiten gebeuren ... "
150 jaar SAMWD:
Katrien Van Caneghem:
"We hebben een fantastische ploeg. Deze academie heeft een ploeg met leerkrachten die houden van hun leerlingen en van hun vak. Dat maakt ons sterk."
Tom Goossens:
"Naar elkaar gaan kijken, muzikanten zowel als acteurs, is belangrijk. Allemaal naar elkaars werk gaan kijken. Ik werk vaak met zangers maar ook bijvoorbeeld werk ik aan een kleuteropera met een luitist of ik heb een compagnie met een pianist. Vanaf muzikanten interesse tonen in de performatieve, dramatische kunst, hebben ze veel meer kansen om hun muziek in te zetten. Ik zou dus iedereen zeker aanraden om te gaan 'kruisbestuiven', naar elkaar te gaan kijken."
Josefien en Christoph Elaut:
"Ik zit in twee bandjes: een folkband en een bluesband. We trekken een heel jaar door het land, van kleine cafeetjes tot grotere festivals. Ik zou het me niet kunnen voorstellen dat muziek geen plek heeft in mijn leven. Allemaal door die piano van de buren. -Christoph Elaut
Toen we gingen kijken om een instrument te gaan kiezen, wist ik het nog niet zo goed maar toen zei papa dat piano wel een heel mooi instrument was. Ik heb er nog even over zitten nadenken maar dan dacht ik dat als je dat hoort het toch heel mooi klinkt dus dan heeft papa mij direct ingeschreven."
Laurette en Idylle-Fleurette Irasubiza:
"Vorig jaar hebben we helemaal alleen een eigen stuk mogen maken, een monoloog. Dat was mijn favoriete toonmoment want ik was helemaal zelf bezig: zelf mijn tekst gemaakt, mijn scènes gekozen, mijn decor gemaakt" – Idylle-Fleurette Irasubiza
"Het leek mij wel interessant en ik wil dingen voor de toekomst doen. Ik wil nu wel ver geraken want in het middelbaar ga ik examens hebben en dan wordt het lastiger om te oefenen en zo. Ik ga het wel proberen" – Laurette Irasubiza